ماهان احمدی حیدریماهان احمدی حیدری، تا این لحظه: 5 سال و 9 ماه و 1 روز سن داره

ثبت بهترین لحظات زندگی پسرم

شیوع بیماری کرونا

1398/12/15 13:34
نویسنده : مامان ساره
191 بازدید
اشتراک گذاری

سلام پسر عزیزم مدتها بود که شایع ویروس کووید 19یا همان کرونا  و مرگ هزاران نفر در ووهان  چین باعث نگرانی همه ما شده بود. اگر چه دوراز انتظار نبود که با مراودات ایران با چین و فراگیر شدن این ویروس درسایر کشورها،به  زودی مهمان ناخواسته کشور ماهم شود .بنابراین هر روز از طریق رسانه ها به دنبال خبرهای تازه از چین بودیم وامیدوار که شاید بزودی واکسن این ویروس لعنتی کشف شود و شر این ویروس از سر انسانها بر داشته شود.اما متاسفانه بعداز مدتها ،بلاخره این مهمان ناخواسته وبدسیرت  با بیمار کردن سه نفر درشهر قم ،شیوع این ویروس در ایران رسماً در تاریخ ۲۹ بهمن ۱۳۹۸ از طریق وزارت بهداشت تایید شد.پسرم، هروقت از طاعون و وبا وفراگیر شدن آن در دوران های چندان دور بحث به میان کشیده میشد هیچوقت درباورم نمیگنجید که چگونه یک بیماری میتواند جهانی را درهم بپیچاند  اما اکنون با چشمان خود شاهد این فاجعه بزرگ هستم،پسرم ماهان جان خدا راشکر که کودکی ودر بیخبری این لحظات پر استرس وناراحت کننده بسر میبری.

 اگر چه تا 15 اسفند دراستان ما وضعیت سفید بود وموردی در آن  مشاهده نشده بود . اما با وجود اعلام مکرر وزارت بهداشت به قرنطینه خانگی و ماندن درخانه و رعایت نکات بهداشتی،همچنان از نبود ماسک ،دستکش و مواد ضدعفونی کننده درعذاب هستیم ،همچنین من نیز مجبور  هستم اینروزا در این شرایط به سرکاربروم که همین باعث میشد که هر روز دچار استرس واضطراب بشوم .در این روزها هیچکدام از ماها شرایط روحی مناسبی نداریم .هر لحظه امار افراد مبتلا شده وفوتی ها رو به افزایش است. شرایط بحرانی است به نوعی همه ما مثل روزهای جنگ درگیر این موضوع هستیم .ماهان جان ،مجبور هستیم برای مدت زیادی در خانه خودمان را قرنطینه کنیم و باهر سختی هست این دوران را سپری کنیم،سخت است برای تو که درک نمیکنی ویروس کرونا چیست، وچقدر سخت است  برای من که باید هرلحظه وهرثانیه توراکنترل کنم تا به چیز های الوده دست نزنی ولمس نکنی ، وسخت است که تو را درخانه حبس کنیم و نق نقها و گریه هایت از روی عصبانیت و بیحوصلگیت بشنویم. ماهان جان فرزندم ما را ببخش که نمیتوانیم اینروزها تو را برای گردش به پارک یا مهمانی ببریم،  بناچار مجبور هستیم که فعلا تا عادی شدن شرایط ،تورا از تمام لذتها وتفریحهایت محروم کنیم.  اینروزاهای بحرانی ، شانس بقا با کسانی است که درخانه بمانند و تا میتواند بشورند دست و رویشان وبسابنددر ودیوار خانه شان و  رعایت کنند انچه که چندان اسان نیست و البته باید گفت  برای دوری از استرس نیزباید کر شویم از شنیدن اینهمه خبرهای هولناک کرونایی.

 

پسندها (2)

نظرات (1)

نرگسنرگس
28 اسفند 98 2:15
خداوند همه مون و در پناه خودش حفظ کنه...